Oczyszczanie organizmu

Istnieje wiele różnorodnych metod oczyszczania organizmu poczynając od najprostszych aż do bardziej skomplikowanych, pochodzących z różnych nawet najbardziej egzotycznych zakątków świata. Metody te obiecują oczyszczenie całego organizmu lub nawet poszczególnych narządów, dlatego tak często są stosowane przez ludzi cierpiących na rozmaite dolegliwości zdrowotne i chcących poprawić swoje samopoczucie. Niestety, nieumiejętne zastosowanie takich metod może zaszkodzić zamiast przynieść jakiekolwiek korzyści.

W ciągu swojego życia każdy żywy organizm wytwarza zbędne lub toksyczne substancje, które muszą w jak najkrótszym czasie zostać wyeliminowane z organizmu. W organizmie istnieje wiele procesów i mechanizmów samoregulacyjnych, które odpowiedzialne są za jego detoksykację. Żeby proces ten dobrze zrozumieć należy zapoznać się z mechanizmem powstawania toksyn. Najczęściej występujące w organizmie toksyny to uszkodzone komórki oraz końcowe produkty ich wydzielania. Za utylizację tych substancji odpowiedzialne są wyspecjalizowane komórki układu immunologicznego. Jeżeli tkanki organizmu nie są zanieczyszczone, krew która przez nie przepływa zostaje bez wysiłku oczyszczona przez wątrobę i nerki. Takie tkanki są dobrze unaczynione, co umożliwia ich szybkie odtruwanie. Jeśli natomiast w tkankach jest tak duża ilość toksyn, że wątroba i nerki nie radzą sobie z ich usunięciem to organizm nie dotlenia oraz nie odżywia tych tkanek. Organizm może gromadzić toksyny latami. Stały wpływ szkodliwych czynników zewnętrznych stopniowo zwiększa koncentrację uszkodzonych komórek, a obciążenie tkanek funkcjonalnych zanieczyszcza płyn międzykomórkowy końcowymi produktami przemiany komórkowej. Wskutek tego organizm jest zmuszony do ograniczenia odżywiania, utlenienia tkanek i gromadzenia w nich uszkodzonych komórek. Toksyny gromadzą się w tkankach wiele lat. Nadmiar uszkodzonych komórek zostaje przekształcony w tkankę łączną, która cechuje się większą odpornością na działanie szkodliwych czynników. Nadmiar tej tkanki prowadzi do przedwczesnego starzenia, któremu towarzyszą przerosty włókniste.

Natura zaopatrzyła organizm w narządy, a nawet całe układy umożliwiające usunięcie wyżej wspomnianych toksyn z ustroju. Do tego typu układów zaliczamy między innymi układ oddechowy, pokarmowy i wydalniczy. Organizm pozbywa się zbędnych substancji również poprzez gruczoły potowe, ślinę i skórę, a nawet poprzez zęby. Gdy któryś z mechanizmów zawodzi, dochodzi do niewystarczającego oczyszczenia oraz zatrzymania i nagromadzenia toksyn w organizmie (układ nie wykonuje swojej pracy tak jak powinien). Jeśli zbędne i toksyczne substancje nie są wydalane w prawidłowy sposób, to ich pozostałości zostają wydalone przez inne nieprzystosowane do tego tkanki, narządy lub układy.

W związku z tym, że narządy te nie są przystosowane do wydalania toksyn, pojawiają się objawy chorobowe takie jak zapalenie błony śluzowej żołądka, bóle stawów, kaszel czy problemy skórne i wiele innych. Uszkodzenie śluzówki żołądka jest spowodowane nadmiernym przedostawaniem się żółci wydzielanej przez nieprawidłowo funkcjonujący pęcherzyk żółciowy.

Nasuwa się pytanie - co spowodowało rozregulowanie pracy pęcherzyka żółciowego? Skurcz pęcherzyka jest regulowany przez autonomiczny układ nerwowy, którego prawidłowe funkcjonowanie może zostać zaburzone przez czynniki bakteryjne, wirusowe, toksyczne itd. Dla całkowitego wyleczenia niezbędne jest usunięcie przyczyny choroby (nie leczenie objawów) oraz regulacja prawidłowej pracy tego narządu.

Organizm na nadmierną ilość toksyn może również reagować poprzez podniesienie temperatury ciała. Istnieje wiele substancji toksycznych wrażliwych na podwyższoną temperaturę, dlatego wystąpienie gorączki bez jasnej przyczyny (zakażenia, anginy itd.) świadczy o próbie zniszczenia i eliminacji toksyn z organizmu. Degradacja toksyn w organizmie zachodzi głownie w wątrobie, dlatego gdy jest przeciążona dochodzi do jej powiększenia, które manifestuje się bólem w prawym podżebrzu.

Głównymi czynnikami powodującymi zaburzenia usuwania toksyn są czynniki zewnętrzne, ekologiczne, infekcyjne, silny stres, przemęczenie, substancje toksyczne zawarte w lekach i kosmetykach, produktach spożywczych, wodzie pitnej, szczepionkach itd.

Terapia Gradientem Próżni

TGP (Terapia Gradientem Próżni)

INNOWACYJNA TECHNOLOGIA DIAGNOSTYKI, ZAPOBIEGANIA I LECZENIA zachorowań narządu ruchu oraz narządów wewnętrznych

Układ krążenia to niezwykle precyzyjny i złożony mechanizm w ciele człowieka. Jego podstawowe funkcje to stałe zaopatrywanie komórek w tlen oraz środki odżywcze, a także usuwanie z komórek, końcowych produktów przemiany materii, szczególnie dwutlenku węgla. Do jego zadań należy również regulacja temperatury poszczególnych narządów ciała.

Jednak nasz układ krążenia to nie tylko duże żyły i tętnice, ale również maleńkie jednostki mikrokrążenia takie jak kapilary, czy naczynia włosowate, wszystkie połączone w jedną wielką sieć. Gdyby ułożyć w jednej linii wszystkie naczynia krwionośne ludzkiego ciała to można by było okrążyć nimi równik kuli Ziemskiej 2,5 razy! Proszę sobie wyobrazić cieniutką nitkę o długości 115 tys. km i „umieścić” ją w człowieku. Na dodatek wszystkie te naczynia krwionośne muszą prawidłowo funkcjonować i regulować wszelkie procesy. Muszą także oddychać, dostarczając jednocześnie pożyteczne substancje takie jak tlen do narządów i tkanek, a także powinny usuwać końcowe produkty przemiany materii.

Niestety z biegiem czasu pod wpływem stresu, nieprawidłowego trybu życia (złe odżywianie, brak ruchu, zanieczyszczenie środowiska), część tych najdrobniejszych naczyń krwionośnych ulega zwężeniu, później zamknięciu, aż w końcu całkowicie obumiera. Wówczas krew musi znaleźć inną okrężną drogę transportu poprzez większe i szersze naczynia krwionośne.

Dodatkowa trudność, z którą musi zmierzyć się nasz układ krążenia jest taka, że w miarę upływu czasu spada witalność krwi, czyli głównego nośnika tlenu i substancji odżywczych w ciele. Z biegiem czasu krew staje się coraz bardziej lepka, ponieważ krwinki czerwone "sklejają się" i tracą swoją elastyczność. W związku z tym pogarsza się krążenie oraz transport tlenu i składników odżywczych. Prowadzi to do złej przemiany materii w komórkach i ich przedwczesnego starzenia. Istnieje jednak sposób pozwalający zatrzymać ten proces i przywrócić prawidłową pracę układu krwionośnego. Ta metoda to Terapia Gradientem Próżni (TGP). Terapia gradientem próżni na nowym, jakościowo innym poziomie, pozwala rozwiązywać bardzo poważne problemy zdrowotne, powiązane z dysfunkcją mikrokrążenia krwi. Nowatorska technologia terapii gradientem próżni polega na terapeutyczno-profilaktycznym odnowieniu struktury i funkcji zaburzonych siatek naczyniowych na wielu poziomach warstw tkanek miękkich. Efekty są osiągane poprzez wpływ na powierzchowne i głębokie warstwy siatki naczyniowej bańkami próżniowymi o różnych wymiarach i zastosowaniu w nich różnego stopnia próżni. To doprowadza do pojawienia się wielokierunkowego gradientu ciśnień próżni w miejscu oddziaływania.

Terapia gradientem próżni wpływa regulująco na wszelkie procesy życiowe, doprowadza dotlenioną krew do przestrzeni międzykomórkowej, pobudza procesy samoleczenia, regeneruje komórki i tkanki. Poprawia ukrwienie, rozrzedza krew (rozdziela sklejone krwinki czerwone), wzrasta dotlenienie krwi i komórek, tym samym przywracane są prawidłowe właściwości krwi. Pod wpływem leczenia gradientem próżni następuje odnowa biologiczna komórek i całych narządów. Normalizują się procesy fizjologiczne i biochemiczne, podnosi się odporność, witalność i zasób sił życiowych. Organizm oczyszcza się, gdyż poprawiona zostaje przemiana materii komórek, a tym samym przywrócone jest sprawne odprowadzanie i wydalanie toksyn i ubocznych produktów przemiany materii z organizmu, reguluje się układ hormonalny.

Terapia z zastosowaniem podciśnienia jest znana w medycynie naturalnej od ponad 5 tysięcy lat i do dzisiaj stosowana z powodzeniem w chirurgii, medycynie estetycznej oraz kosmetologii. Terapia gradientem próżni z powodzeniem może być łączona z innym leczeniem medycznym (również z chemio i radioterapią), oraz znacznie poprawia działanie i skuteczność leków farmakologicznych, ziół itd.

Terapia gradientem próżni ze znakomitymi rezultatami wykorzystywane jest m. in. do:

• diagnostyki i leczenia zaburzeń naczyniowych,
• profilaktyki zaburzeń naczyniowych (w trakcie całego życia wszystkie naczynia wymagają
okresowego odpracowania za pomocą leczenia gradientem próżni w celu usunięcia negatywnych skutków nagromadzonego stresu, nieprawidłowego trybu życia itp.,)
• diagnostyki i leczenia mięśniowo-powięziowych uszkodzeń tkanek,
• przyspieszenia procesu gojenia ran (stopy cukrzycowe),
• likwidacji dolegliwości związanych z uczuciem „ciężkich nóg” i towarzyszącego im bólu,
• zwalczania naczyniopochodnych zaburzeń erekcji,
• usuwania problemów skórnych, owrzodzeń, obrzęków oraz krwiaków,
• zmniejszania i usuwania niedokrwienia narządów,
• stymulacji tworzenia nowych naczyń i ponownego ożywiania obumarłych tkanek,
• regulacji ciśnienia krwi,
• profilaktyki i rehabilitacji urazów sportowych,
• przyspieszenia regeneracji organizmu, szczególnie po wysiłku fizycznym,
• relaksacji kręgosłupa i całego organizmu,
• rozładowywania stresu i podwyższania odporności na stres,
• zwalczania zespołu przewlekłego zmęczenia, bezsenności, uporczywych bólów głowy i migren,
• zwalczania zaburzeń przemiany materii (nadwaga, otyłość, niedowaga),
• rzyspieszania spalania tłuszczu i redukcji tkanki tłuszczowej,
• likwidacji cellulitu,
• wzmacniania tkanki łącznej,
• wygładzania i poprawy elastyczności skóry,
• odmładzania organizmu oraz przeciwdziałania jego przedwczesnemu starzeniu się,
• usuwania toksyn z organizmu.

Terapia manualna narządów wewnętrznych

Każdy narząd jamy brzusznej jest przymocowany do sąsiednich narządów lub struktur kostnych (np. kręgosłupa, żeber) za pomocą sieci łącznotkankowych (więzadeł, powięzi oraz krezek). Układ mięśniowo-powięziowy odpowiada za prawidłowe napięcie, elastyczność oraz ułożenie narządów względem siebie. W sytuacji gdy dochodzi do zaburzeń funkcjonowania tego układu, narząd przesuwa się w różnych kierunkach powodując pociąganie za sobą narządów sąsiadujących. Patologiczny ruch narządów z kolei prowadzi do upośledzenia ich ukrwienia oraz unerwienia, które są przyczyną dolegliwości bólowych zgłaszanych przez pacjenta. Zaburzenia przepływu krwi w naczyniach są wynikiem zwiększonego napięcia mięśniowego, które ogranicza dopływ tlenu do komórek, prowadząc do zaburzenia metabolizmu oraz limfatycznego zastoju żylnego.

Manualna terapia narządów wewnętrznych to metoda leczenia mająca na celu przywrócenie prawidłowego stanu napięcia, elastyczności i ułożenia narządów wewnętrznych w jamie brzusznej. Technika ta polega na użyciu palpacji zarówno powierzchniowej jak i głębokiej w celu wyrównania napięć powięziowych oraz umieszczenia narządów w pozycji fizjologicznej. Istotą leczenia jest usunięcie pierwotnej przyczyny bólu, a nie chwilowe przyniesienie ulgi.

Właściwe zastosowanie terapii manualnej brzucha poprawia stan zdrowia i długość życia pacjenta.

Pijawka Lekarska

PIJAWKA LEKARSKA JEST OBECNIE UWAŻANA ZA ŻYWE, MINIATUROWE LABORATORIUM FARMAKOLOGICZNE.

Oto ważniejsze z około 150 związków produkowane przez pijawki:

• HIRUDYNA to najbardziej znany produkt pijawki Hirudo medicinalis i jednocześnie najlepszy z istniejących lek przeciwzakrzepowy.
• BDELINA jest inhibitorem proteaz takich jak trypsyna, chymotrypsyna i plazmina, które są czynnikami stanów zapalnych i ich rozprzestrzeniania się w tkankach. Występuje przynajmniej w dwóch odmianach jako bdelina A i bdelina B.
• HIRUSTAZYNA jest kolejnym zidentyfikowanym niedawno antykoagulantem produkowanym przez Hirudo medicinalis. Należy do związków organicznych zaliczanych do rodziny antystazyn.
• GILANTYNA wyizolowana zastała z gruczołów ślinowych pijawki Haementeria ghilianii. Jest białkiem zawierającym duże ilości siarki. Działa jako antykoagulant i silny lek antyprzerzutowy.
• APYRAZA jest potężnym enzymem upłynniającym krew (zmniejszającym jej lepkość).
• EGLINA jest silnym środkiem przeciwzapalnym (inhibitorem czynników stanów zapalnych) oraz bardzo aktywnym antyutleniaczem.
• HEMENTYNA jest fibrynogenolitycznym enzymem zdolnym zapobiegać krzepnięciu krwi oraz rozkładać (inkoagulować) utworzone już zakrzepy.
• DESTABILAZA jest fermentem charakteryzującym się silnym działaniem przeciwagregacyjnym powodującym rozkładanie zakrzepłej krwi, co otwiera nowe drogi i możliwości dla hirudoterapii. Destabilaza zawiera także unikatową substancję niskocząsteczkową PROSTAGLANDYNĘ (podobną do PROSTACYCLINY). Utrzymuje ona w dobrym stanie (regeneruje) naczynia krwionośne, przewód pokarmowy oraz reguluje poziom cukru we krwi. Najbardziej tajemniczym w działaniu prostaglandyny jest „samoregulacja” ciśnienia krwi. Jeśli jest ono za niskie zostaje podwyższone, jeśli natomiast jest zbyt wysokie zostaje automatycznie obniżone do stanu optymalnego. Nie jest jeszcze w sposób ostateczny wyjaśniony mechanizm tego działania i jest on przedmiotem usilnych dociekań naukowych.
• HIALURONIDAZA jest substancją o podwójnym działaniu. Jest silnym antybiotykiem oraz czynnikiem umożliwiającym szybkie przenikanie przez błony komórkowe, sąsiadujących ze sobą komórek i tkanek ciał.
• LIPAZY i ESTERAZY to substancje powodujące rozkład tłuszczy.
• SUBSTANCJE ZNIECZULAJĄCE - niezidentyfikowane bliżej, silne czynniki przeciwbólowe. Przypuszcza się, że działanie przeciwbólowe tych substancji wynika z dużej atrakcyjności dla ludzkiego mózgu NEUROPEPTYDÓW produkowanych przez pijawkę. Neuropeptydy te zawierają ENDORFINY znane powszechnie jako HORMONY SZCZĘŚCIA. Poza efektami przeciwbólowymi endorfiny te powodują:
  - likwidację uczucia niepokoju i euforii oraz uspokojenie
  - usuwają psychiczne oraz fizyczne uzależnienia, zwiększają tolerancyjność, likwidują złe samopoczucie, depresję, nudności i inne symptomy obserwowane u osób uzależnionych od narkotyków i alkoholu.
• ANTYELASTAZA, ogranicza działania elastaz, to jest fermentów, które degradują skórną elastynę.
• SUBSTANCJA ROZSZERZAJĄCA NACZYNIA KRWIONOŚNE - bardzo podobny do histaminy bliżej niezidentyfikowany jeszcze związek organiczny.
• NEUROTRANSMITERY - związki biochemiczne regulujące przepływy impulsów elektrycznych w komórkach nerwowych. Należą do nich dopanina, serotonina, acetylocholina, oraz enkepfalina. Mają one duży wpływ na ograniczenia w odczuwaniu bólu oraz zmiany w zachowaniu polegające na uwolnieniu od niepokoju, bądź depresji, wywoływaniu snu a także potężnych emocjonalnych i czuciowych doświadczeń, ale bez behawioralnego pobudzenia, psychozy lub obłędu powodowanego przez narkotyki typu LSD czy amfetaminę. Ponadto serotonina ma wpływ na utrzymanie właściwej temperatury ciała oraz na odbieranie wrażeń czuciowych. Odkryto także, że choroby psychiczne, głównie schizofrenia, mogą być spowodowane anomaliami w transmisji serotoniny pomiędzy neuronami.
• ANTYBIOTYK CHLOROMYCETYNA - posiada bardzo silne działanie przeciwbakteryjne. Jest on produkowany przez żyjącą w symbiozie z pijawką lekarską specyficzną bakterię. Dotychczas uważano, że bakteria ta to Aeromonas hydrophila (= Pseudomonas hirudinis). Pod tą nazwą jest ona jeszcze opisywana w literaturze oraz wielu publikacjach. W rzeczywistości po zastosowaniu najnowszych szczegółowych badań genetycznych (testy biochemiczne i sekwencjonowanie 16S RNA) wykazano, że mikroorganizm ten to bakteria Aeromonas veronii biovar sobria.
• SUBSTANCJE ANTYNOWOTWOROWE. W doświadczeniach naukowych prowadzonych na myszach z wszczepionym laboratoryjnie nowotworem mięsaka T 241, uzyskano wstrzymanie rozwoju guzów nowotworowych, a także ich cofanie się po zastosowaniu ekstraktu z gruczołów ślinowych pijawki Haementeria ghilianii. To, że pijawki mogą mieć antynowotworowe właściwości zasugerowali po raz pierwszy Loeb i Fleisher jeszcze w 1913 roku, relacjonując swoje obserwacje z cofającymi się nowotworami u myszy po zastosowaniu ekstraktów z pijawek. Doniesienia te zostały jednak zbagatelizowane, a potem zapomniane. Dotychczas nie została rozpoznana substancja lub substancje o tych niezwykle ciekawych właściwościach.

I wiele innych.

Działanie lecznicze pijawki jest nie tylko upuszczanie krwi , ale również wprowadzanie leczniczych substancji do organizmu człowieka.

Terapia wibracyjna

Wszystko jest lekarstwem i wszystko jest trucizną -twierdził niemiecki lekarz, alchemik i przyrodnik.
Paracelsus.

W medycynie jeszcze w czasach Hipokratesa znany był korzystny wpływ mikrowibracji na organizm ludzi i zwierząt. Na przełomie XXI wieku słynny rosyjski uczony Nikołaj Arinczyn odkrył, że człowiek ma peryferyjne serce czyli mięsień. Odkrycie to polegało na tym, że w ciągu doby kurczy się część komórek mięśniowych a część pozostaje w stanie całkowitego spoczynku tworząc mikro-wibracyjne tło.

Działanie wibracji na organizm człowieka:

• Pobudza odprowadzanie limfy z tkanek
• Transportuje komórki układu immunologicznego przez tkanki
• Utylizuje obumarłe komórki
• Wyprowadza komórki macierzyste ze szpiku kostnego do obiegu
• Zapewnia krążenie krwi dzięki zastawkom w naczyniach krwionośnych

Deficyt mikro-wibracji zwłaszcza podczas snu spowalnia regeneracje organizmu, hamuje procesy lecznicze i odbudowę sił witalnych oraz obniża odporność organizmu. Istnieje wiele przyczyn deficytu własnych wibracji na przykład z powodu obrzęku w obszarze kręgosłupa następują zaburzenia przewodnictwa impulsów nerwowych, w komórkach następuje wyczerpanie rezerw energetycznych.

Terapia wibracyjna ma bardzo mocny efekt w przypadku znacznych zmian w systemie krążenia, wzmacnia układ krążenia, poprawia krążenie, przyśpiesza procesy regeneracyjne, podnosi sprawność funkcjonowania organów wewnętrznych donosi pożyteczne substancji do komórek, oraz przyspiesza odprowadzanie produktów przemiany materii z komórek.

Terapię wibracyjną z powodzeniem można wykorzystać przy:

• Obrzękach limfatycznych kończyn dolnych
• Zapaleniach oskrzeli, anginach, zatokach
• Złamaniach, krwiakach, obrzękach , urazach
• Nietrzymaniu moczu, zapaleniu pęcherza moczowego
• Oparzeniach, odmrożeniach
• Dnie moczanowej
• Przewlekłych zapaleniach stawów
• Bólach pleców, rwie kulszowej
• Chorobie nadciśnieniowej
• Zaburzeniach ukrwienia
• Chorobach gruczołu krokowego
• Bezsenności
• Odchudzaniu
• Odmładzaniu
• Oraz innych stanach ostrych i przewlekłych.